ZMARŁ ANDRZEJ KURYLEWICZ

13 kwietnia 2007

Jeden z pionierów ruchu jazzowego w Polsce w latach 50-tych. Wybitny twórca muzyki filmowej i teatralnej. Lider wielu zespołów i dyrygent wielu orkiestr. Autor pieśni do wierszy poetów niemieckiego baroku oraz do poezji J. Kochanowskiego, A. Puszkina, Cz. Miłosza i O. Mandelsztama. Twórca piosenek do tekstów m.in. Agnieszki Osieckiej i Wandy Warskiej. Kompozytor różnych form muzyki symfonicznej, kameralnej, sakralnej, baletowej. Laureat prestiżowych nagród i wyróżnień.

Andrzej Kurylewicz urodził się 24. listopada 1932 we Lwowie. Gry na fortepianie uczył się od szóstego roku życia w Szkole Muzycznej we Lwowie, a po wojnie, w latach 1946-50, w Instytucie Muzycznym w Gliwicach i średniej Szkole Muzycznej w Krakowie. Na scenie jazzowej debiutował jeszcze w okresie studiów, grając w klubie studenckim Rotunda. Swój entuzjazm dla jazzu przypłacił relegowaniem z PWSM w Krakowie, gdzie studiował w latach 1950-54 grę na fortepianie i kompozycję.
W 1954 roku związał się z zespołem MM 176, a rok później założył własny kwintet.
Na I Międzynarodowym Festiwalu Jazzowym w Sopocie w 1956 wystąpił nowoczesny zespół, grający w składzie J. Bednarczyk - trąbka, Z. Gadomski - trąbka, R. Garbień - kontrabas, A. Kurylewicz - fortepian, L. Lic - klarnet, R. Szumlicz - perkusja, J. Tatarak - saksofon tenorowy oraz śpiewająca Wanda Warska.
W latach 1958-78 występował z różnymi formacjami m.in.: Jazz Believers, Moderniści, własnym trio, kwartetem i kwintetem oraz z Orkiestrą Jazzową Polskiego Radia, prowadził Orkiestrę PRiTV a także awangardową Formację Muzyki Współczesnej łączącą wszystkie współczesne trendy muzyczne.
Od 1967 roku, z żoną Wandą Warską, prowadził Piwnicę Artystyczną na Starym Mieście, gdzie odbywały się koncerty, wieczory poetyckie i wystawy.
Od końca lat 70-tych poświęcił się ponadto komponowaniu muzyki poważnej. W 1981 roku jego I KWARTET SMYCZKOWY został wykonany na festiwalu "WARSZAWSKA JESIEŃ".
W latach 1987-91 był członkiem Zarządu Głównego Związku Kompozytorów Polskich. W tym czasie współpracował ze State University of Kansas w Lawrence. W ostatnich latach występował jako pianista, grając utwory Karola Szymanowskiegi i Fryderyka Chopina.


Filmografia:

1991: Panny i wdowy
1986: Nad Niemnem
1986: Rykowisko
1980: Droga
1979: Cóżeś ty za pani
1979: Lekcja martwego języka
1978: Polskie Drogi
1978: Lalka
1978: Pan Tadeusz (teatr)
1977: Trzy po trzy
1970: Draka
1969: Czekam w Monte-Carlo
1969: Ostatni świadek
1967: Ja Gorę
1967: Cyrograf dojrzałości
1966: Kontrybucja
1966: Sublokator
1965: Pierwszy pawilon
1965: Niedziela sprawiedliwości
1964: Docent H.
1962: Dziewczyna z dobrego domu
1960: Powrót
1960: Rzeczywistość

Nagrody i odznaczenia:

1965: nagroda Komitetu d/s PRiTV za osiągnięcia w dziedzinie twórczości jazzowej i podniesienie poziomu orkiestry bigbandowej Polskiego Radia)
1978: nagroda jury za muzykę - serial “Polskie Drogi”- reż. Janusz Morgenstern, 1976-78, (II Festiwal Polskiej Twórczości Telewizyjnej- Olsztyn)
1978: nagroda Miasta Warszawy
1979: nagroda za muzykę - “Lekcja martwego języka”- reż. Janusz Majewski, 1979, (VI Festiwal Polskich Filmów Fabularnych - Gdańsk)
1980: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
1981: nagroda za muzykę – Droga -reż. Ryszard Ber, 1980 - MIĘDZYNARODOWY KONKURS TWÓRCZOŚCI RADIOWEJ I TELEWIZYJNEJ W SIENIE - "PRIX ITALIA '81"
1984: tytuł Kompozytora Miasta Wilhelmshaven.
1997: Medal Miasta Warszawy
2001: Wielki Krzyż Orderu Zasługi RFN
2005: Złoty Fryderyk za całokształt osiągnięć artystycznych