Zmarł 9 września 2003 r. w Chorzowie. Osierocił pięcioro dzieci, z których trójka była na jego utrzymaniu.
Ktoś kiedyś powiedział, że prawdziwi Artyści są jak motyle. Jurek Kawalec był i jednym i drugim. Żył lekko, pogodnie, ot tak z dnia na dzień, choć los nie szczędził mu razów. Miał wielki talent choć nigdy go w pełni nie rozwinął. Był sprawnym instrumentalistą i wrażliwym twórcą. Zawsze był muzykiem drugiego planu i w tej roli czuł się najlepiej. Tworzył niewiele ale to co grał często miało wymiar mistrzowski, dzięki czemu grana z jego udziałem muzyka nabierała jakby nowego wymiaru i kolorytu. Miał wielkie wyczucie timingu, stylu i harmonii, co pozwoliło mu grać z najlepszymi muzykami naszego kraju. Jako człowiek niósł z sobą niewyobrażalny ładunek optymizmu, radości i beztroski. Kochał życie i chłonął je całym sobą. Nikt jak on nie potrafił się bawić, nikt jak on nie potrafił rozładować napiętej atmosfery. Zawsze zabiegany, pełen energii a przy tym nieodpowiedzialny, spóźniony i w uroczy sposób roztrzepany. Kawie jest teraz pewnie lepiej ale świat bez niego nie jest już tak kolorowy.
Marcin Jacobson
Marcin Jacobson tak pisał o Jurku, i co roku prosi, by zmobilizować nas do wspierania dzielnej babci Honoraty (81 lat!), która z emerytury utrzymuje dzieci Jurka – studentkę Magdę (22 lata), licealistów: Anię (18 lat) i Kubę (17 lat). PFM okazjonalnie wspierała tę dzielną rodzinę, a teraz złożyliśmy specjalne subkonto „DZIECI JURKA KAWALCA”, na które będziemy zbierać pieniądze na rzecz rodziny Jurka: 25 1440 1101 0000 0000 1447 7217.
Można dokonać wpłaty także za pośrednictwem konta PayPal
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz